បង្កើនការយល់ដឹងដែលមិនអាចខ្វះបានដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺឃ្លង់

បង្កើនការយល់ដឹងដែលមិនអាចខ្វះបានដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺឃ្លង់

លោកស្រី Naïma Azzouri មកពីប្រទេសម៉ារ៉ុក លោក Wu Yao Qiang មកពីប្រទេសចិន និងលោក Kofi Nyarko មកពី​ប្រទេស​ហ្គាណា បានរងផលប៉ះពាល់ដោយសារ​ជំងឺឃ្លង់។ ដោយមានការគាំទ្រពី​បណ្តាញ​នៅ​ក្នុ​ង​ប្រទេស​​របស់ពួកគេ ពួកគេ​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំងនឹងការមាក់ងាយលើអ្នកជំងឺឃ្លង់ (PAL) និងក្រុមគ្រួសារ​របស់​ពួក​គេ។​សក្ខីកម្ម។

លោកស្រី Naïma Azzouri / ប្រទេសម៉ារ៉ុក

“នៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្ញុំ មនុស្សចាត់ទុកយើងជាមនុស្សក្រៅសង្គម។ ពួកគេគេចពីយើង​។ យើងមិនអាច​ទទួល​​​​បាន​ការងារណាមួយឡើយ។ សូម្បីតែគ្រូពេទ្យក៏បដិសេធមិនព្រមព្យាបាលយើងដែរ។ “Naïma Azzouri គឺជាជន​ជាតិ​​ដើម​នៅជួរភ្នំអាដឡាស (Atlas Mountains )។ នៅពេលនាងមានអាយុ ៩ ឆ្នាំដៃរបស់នាង បានកោងឡើង​។ បន្ទាប់​ពី​ត្រូវ​បានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ នាងបានទទួលការព្យាបាលបីថ្នាក់។  ឪពុកម្តាយរបស់នាង បានទទួលមរណ​ភាព​​នៅ​​ពេល​​នាង​​មានអាយុ ១៤ ឆ្នាំហើយគ្រូពេទ្យជនជាតិបារាំងម្នាក់ដែលធ្វើការនៅមន្ទីរពេទ្យនៅ Casablanca បាន​ទទួល​​នាង​ចូល ហើយរស់នៅទីនោះអស់រយៈពេល ១០ ឆ្នាំមុនពេល​ចាកចេញទៅធ្វើ​ការឲ្យស្ត្រី​បារាំង​ម្នាក់​។  លោកស្រី Naïma ឥឡូវនេះបានរៀបការជាមួយ “បងប្រុសរបស់មនុស្សដែលមានរោគឃ្លង់” ហើយ​មានកូនស្រីម្នាក់និង​កូន​​ប្រុស​ម្នាក់​។ នាងគឺជាសមាជិកនៃសមាគមន៍តូចមួយដែលជួយដល់អ្នកជំងឺឃ្លង់ និង​គ្រួសាររបស់​គេ។ សកម្ម​ភាព​របស់​យើងនៅ​​​មាន​កម្រិតណាស់ ពីព្រោះតែយើងមិនទទួលបានការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ​ណា​មួយទេ។ គ្រូ​ពេទ្យ​នៅ​តែ​ភ័យ​ខ្លាច​​​ក្នុង​ការធ្វើការងារជាមួយយើង។ សូម្បីតែខ្ញុំក៏ត្រូវលាក់បាំងពីជំងឺរបស់​ខ្ញុំដែរ​។ ​     យើងត្រូវតែចូលរួមលើកកម្ពស់ការ​យល់​​ដឹង​ ដើម្បីកុំឲ្យយើងប្រឈមមុខនឹងការមាក់ងាយទៀត។”

លោក Wu Yao Qiang /ប្រទេសចិន

នៅប្រទេសចិន រដ្ឋាភិបាលបានរៀបចំយុទ្ធនាការលើកកម្ពស់ការយល់ដឹង តែនៅក្នុងតំបន់អភិវឌ្ឍន៍​របស់​ប្រទេស​ប៉ុណ្ណោះ។ នៅតាមជនបទ ភូមិដែលមានអ្នកជំងឺឃ្លង់នៅតែមាន។ ប្រជាជនរស់នៅទីនោះក្នុង​ស្ថាន​ភាព​លំបាក ​​​ខ្លាំង​ណាស់។ កុមារត្រូវបានបណ្តេញចេញពីសាលារៀន ហើយអ្នកភូមិរៀបចំធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំងនឹង​អ្នក​​ជំងឺ​ឃ្លង់ និង​ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ រដ្ឋាភិបាលនៅតែមានភាពអសកម្ម។”

លោក Wu Yao Qiang ត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥  នៅពេលគាត់មានអាយុ ១៩ ឆ្នាំ។ ការ​ព្យាបាលដោយប្រើថ្នាំច្រើនមុខ (MDT) មិនទាន់មាននៅឡើយទេ ហើយលោក Wu Yao Qiang ត្រូវបាន​បញ្ជូនទៅឲ្យភូមិមនុស្សឃ្លង់នៅខេត្ត Yangchun ។ គាត់មិនបានជួបគ្រួសាររបស់គាត់រយៈពេល ២០ ឆ្នាំមក​ហើយ។ ថ្វីបើគាត់មានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់បានគ្រប់គ្រងខ្លួនរបស់គាត់​បន្ដិច​ម្ដងៗ​ជាមួយ​នឹង​ការ​លើកទឹកចិត្តពីមិត្តភ័ក្តិរបស់គាត់ជាអ្នករងទុក្ខដូចគ្នាដែរ។

សព្វថ្ងៃនេះលោក Wu Yao Qiang គឺជាសមាជិកនៃគណៈកម្មាធិការ HANDA ដែលជា​សមាគម​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​ដើម្បីការស្តារនីតិសម្បទានិងសិទ្ធិរបស់អ្នកជំងឺឃ្លង់។ គាត់នៅតែបន្តរស់នៅក្នុងភូមិមនុស្សឃ្លង់​ជាមួយ​ប្រពន្ធ​របស់គាត់។ កូនស្រីតែមួយគត់របស់ពួកគាត់សិក្សា “ក្នុងភាពអនាមិក” នៅសាកលវិទ្យាល័យ ​ប៉ុន្តែ​នាង​​មក​លេង​ពួកគេម្តងម្កាលដែរ។

លោក Kofi Nyarko / ​ប្រទេស​ហ្គាណា

នៅក្នុងប្រទេសហ្គាណា ការតស៊ូដើម្បីសិទ្ធិរបស់អ្នកជំងឺឃ្លង់ចាប់ផ្តើមពីកម្រិតសហគមន៍។ យើងធ្វើតាមរយៈ​ បណ្ដាញ។ “

លោក Kofi Nyarko ជាប្រធានសហព័ន្ធអន្តរជាតិនៃសមាគមប្រយុទ្ធប្រឆាំងជំងឺឃ្លង់ (IDEA) ប្រទេស ហ្គាណា  សហព័ន្ធអន្តរជាតិនៃសមាគមប្រយុទ្ធប្រឆាំងជំងឺឃ្លង់ (IDEA) បានប្រមូលសមាជិកជាង ២០.០០០ នាក់ មកពី ៣០ ប្រទេសជុំវិញពិភពលោកដែលសកម្មក្នុងការលើកកម្ពស់ការយល់ដឹង។ លោក Kofi Nyarko បានជួយ ជន​ជាតិ​​ហ្គាណាដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយសារជំងឺឃ្លង់រាប់រយនាក់ឲ្យបានចូលទៅក្នុងគ្រួសារ និងភូមិរបស់​ពួកគេ​វិញ​​​​​​។

នៅពេលខ្ញុំអាយុ១៣ឆ្នាំ ខ្ញុំត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅភូមិមនុស្សឃ្លង់ ពីព្រោះជើងនិងដៃរបស់ខ្ញុំកម្រើក​មិន​បាន។ ខ្ញុំបាននៅជិតបុរសម្នាក់ដែលជើងទាំងពីរនេះត្រូវបានកាត់ចេញ។ គាត់លែងមានម្រាមដៃទៀត​ហើយ​។ ខ្ញុំស្ថិត​ក្នុង​ស្ថានភាពតក់ស្លុតយ៉ាងខ្លាំង។ ខ្ញុំអាចមើលឃើញថាខ្លួនឯងនឹងចប់ដូចគាត់ដែរ។ ខ្ញុំ​បាន​ទទួលការ​ព្យាបាល​បី​ថ្នាក់ បន្ទាប់មកពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានលើកខ្ញុំឡើង ហើយនាំខ្ញុំទៅមជ្ឈមណ្ឌលមួយ​សម្រាប់​កុមារ​ដែល​មាន​ជំងឺ​ឃ្លង់។ ទីនោះហើយជាកន្លែងដែលខ្ញុំបន្តការសិក្សារបស់ខ្ញុំ។   នៅពេលខ្ញុំមានអាយុ១៥ឆ្នាំ ​ពួក​អ្នក​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​សាសនាបានបញ្ជូនខ្ញុំទៅប្រទេសអង់គ្លេសជាកន្លែងដែលខ្ញុំបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលគ្រូ​។ នៅ​ពេលខ្ញុំ​ត្រឡប់​មក​វិញ ខ្ញុំបានបង្កើតសាលាសម្រាប់ជនពិការ។ ខ្ញុំបានរៀបការហើយ ឥឡូវនេះខ្ញុំមានកូន ៤ នាក់​។ កូន​ច្បង​របស់​ខ្ញុំ​កំពុង​ចាប់ផ្តើមការសិក្សាសាកលវិទ្យាល័យ”។

នៅប្រទេសកម្ពុជា និងប្រេស៊ីល មូលនិធិ CIOMAL ក៏កំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការមាក់ងាយចំ​ពោះ​មនុស្ស​ដែល​រង​ផលប៉ះពាល់ដោយសារជំងឺឃ្លង់ និងគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ អរគុណសម្រាប់ការគាំទ្រដ៏មានតម្លៃរបស់អ្នក។