បង្កើនការយល់ដឹងដែលមិនអាចខ្វះបានដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺឃ្លង់
លោកស្រី Naïma Azzouri មកពីប្រទេសម៉ារ៉ុក លោក Wu Yao Qiang មកពីប្រទេសចិន និងលោក Kofi Nyarko មកពីប្រទេសហ្គាណា បានរងផលប៉ះពាល់ដោយសារជំងឺឃ្លង់។ ដោយមានការគាំទ្រពីបណ្តាញនៅក្នុងប្រទេសរបស់ពួកគេ ពួកគេប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការមាក់ងាយលើអ្នកជំងឺឃ្លង់ (PAL) និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។សក្ខីកម្ម។
លោកស្រី Naïma Azzouri / ប្រទេសម៉ារ៉ុក
“នៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្ញុំ មនុស្សចាត់ទុកយើងជាមនុស្សក្រៅសង្គម។ ពួកគេគេចពីយើង។ យើងមិនអាចទទួលបានការងារណាមួយឡើយ។ សូម្បីតែគ្រូពេទ្យក៏បដិសេធមិនព្រមព្យាបាលយើងដែរ។ “Naïma Azzouri គឺជាជនជាតិដើមនៅជួរភ្នំអាដឡាស (Atlas Mountains )។ នៅពេលនាងមានអាយុ ៩ ឆ្នាំដៃរបស់នាង បានកោងឡើង។ បន្ទាប់ពីត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ នាងបានទទួលការព្យាបាលបីថ្នាក់។ ឪពុកម្តាយរបស់នាង បានទទួលមរណភាពនៅពេលនាងមានអាយុ ១៤ ឆ្នាំហើយគ្រូពេទ្យជនជាតិបារាំងម្នាក់ដែលធ្វើការនៅមន្ទីរពេទ្យនៅ Casablanca បានទទួលនាងចូល ហើយរស់នៅទីនោះអស់រយៈពេល ១០ ឆ្នាំមុនពេលចាកចេញទៅធ្វើការឲ្យស្ត្រីបារាំងម្នាក់។ លោកស្រី Naïma ឥឡូវនេះបានរៀបការជាមួយ “បងប្រុសរបស់មនុស្សដែលមានរោគឃ្លង់” ហើយមានកូនស្រីម្នាក់និងកូនប្រុសម្នាក់។ នាងគឺជាសមាជិកនៃសមាគមន៍តូចមួយដែលជួយដល់អ្នកជំងឺឃ្លង់ និងគ្រួសាររបស់គេ។ សកម្មភាពរបស់យើងនៅមានកម្រិតណាស់ ពីព្រោះតែយើងមិនទទួលបានការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុណាមួយទេ។ គ្រូពេទ្យនៅតែភ័យខ្លាចក្នុងការធ្វើការងារជាមួយយើង។ សូម្បីតែខ្ញុំក៏ត្រូវលាក់បាំងពីជំងឺរបស់ខ្ញុំដែរ។ យើងត្រូវតែចូលរួមលើកកម្ពស់ការយល់ដឹង ដើម្បីកុំឲ្យយើងប្រឈមមុខនឹងការមាក់ងាយទៀត។”
លោក Wu Yao Qiang /ប្រទេសចិន
នៅប្រទេសចិន រដ្ឋាភិបាលបានរៀបចំយុទ្ធនាការលើកកម្ពស់ការយល់ដឹង តែនៅក្នុងតំបន់អភិវឌ្ឍន៍របស់ប្រទេសប៉ុណ្ណោះ។ នៅតាមជនបទ ភូមិដែលមានអ្នកជំងឺឃ្លង់នៅតែមាន។ ប្រជាជនរស់នៅទីនោះក្នុងស្ថានភាពលំបាក ខ្លាំងណាស់។ កុមារត្រូវបានបណ្តេញចេញពីសាលារៀន ហើយអ្នកភូមិរៀបចំធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំងនឹងអ្នកជំងឺឃ្លង់ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ រដ្ឋាភិបាលនៅតែមានភាពអសកម្ម។”
លោក Wu Yao Qiang ត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ នៅពេលគាត់មានអាយុ ១៩ ឆ្នាំ។ ការព្យាបាលដោយប្រើថ្នាំច្រើនមុខ (MDT) មិនទាន់មាននៅឡើយទេ ហើយលោក Wu Yao Qiang ត្រូវបានបញ្ជូនទៅឲ្យភូមិមនុស្សឃ្លង់នៅខេត្ត Yangchun ។ គាត់មិនបានជួបគ្រួសាររបស់គាត់រយៈពេល ២០ ឆ្នាំមកហើយ។ ថ្វីបើគាត់មានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់បានគ្រប់គ្រងខ្លួនរបស់គាត់បន្ដិចម្ដងៗជាមួយនឹងការលើកទឹកចិត្តពីមិត្តភ័ក្តិរបស់គាត់ជាអ្នករងទុក្ខដូចគ្នាដែរ។
សព្វថ្ងៃនេះលោក Wu Yao Qiang គឺជាសមាជិកនៃគណៈកម្មាធិការ HANDA ដែលជាសមាគមប្រយុទ្ធប្រឆាំងដើម្បីការស្តារនីតិសម្បទានិងសិទ្ធិរបស់អ្នកជំងឺឃ្លង់។ គាត់នៅតែបន្តរស់នៅក្នុងភូមិមនុស្សឃ្លង់ជាមួយប្រពន្ធរបស់គាត់។ កូនស្រីតែមួយគត់របស់ពួកគាត់សិក្សា “ក្នុងភាពអនាមិក” នៅសាកលវិទ្យាល័យ ប៉ុន្តែនាងមកលេងពួកគេម្តងម្កាលដែរ។
លោក Kofi Nyarko / ប្រទេសហ្គាណា
នៅក្នុងប្រទេសហ្គាណា ការតស៊ូដើម្បីសិទ្ធិរបស់អ្នកជំងឺឃ្លង់ចាប់ផ្តើមពីកម្រិតសហគមន៍។ យើងធ្វើតាមរយៈ បណ្ដាញ។ “
លោក Kofi Nyarko ជាប្រធានសហព័ន្ធអន្តរជាតិនៃសមាគមប្រយុទ្ធប្រឆាំងជំងឺឃ្លង់ (IDEA) ប្រទេស ហ្គាណា សហព័ន្ធអន្តរជាតិនៃសមាគមប្រយុទ្ធប្រឆាំងជំងឺឃ្លង់ (IDEA) បានប្រមូលសមាជិកជាង ២០.០០០ នាក់ មកពី ៣០ ប្រទេសជុំវិញពិភពលោកដែលសកម្មក្នុងការលើកកម្ពស់ការយល់ដឹង។ លោក Kofi Nyarko បានជួយ ជនជាតិហ្គាណាដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយសារជំងឺឃ្លង់រាប់រយនាក់ឲ្យបានចូលទៅក្នុងគ្រួសារ និងភូមិរបស់ពួកគេវិញ។
នៅពេលខ្ញុំអាយុ១៣ឆ្នាំ ខ្ញុំត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅភូមិមនុស្សឃ្លង់ ពីព្រោះជើងនិងដៃរបស់ខ្ញុំកម្រើកមិនបាន។ ខ្ញុំបាននៅជិតបុរសម្នាក់ដែលជើងទាំងពីរនេះត្រូវបានកាត់ចេញ។ គាត់លែងមានម្រាមដៃទៀតហើយ។ ខ្ញុំស្ថិតក្នុងស្ថានភាពតក់ស្លុតយ៉ាងខ្លាំង។ ខ្ញុំអាចមើលឃើញថាខ្លួនឯងនឹងចប់ដូចគាត់ដែរ។ ខ្ញុំបានទទួលការព្យាបាលបីថ្នាក់ បន្ទាប់មកពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានលើកខ្ញុំឡើង ហើយនាំខ្ញុំទៅមជ្ឈមណ្ឌលមួយសម្រាប់កុមារដែលមានជំងឺឃ្លង់។ ទីនោះហើយជាកន្លែងដែលខ្ញុំបន្តការសិក្សារបស់ខ្ញុំ។ នៅពេលខ្ញុំមានអាយុ១៥ឆ្នាំ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានបញ្ជូនខ្ញុំទៅប្រទេសអង់គ្លេសជាកន្លែងដែលខ្ញុំបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលគ្រូ។ នៅពេលខ្ញុំត្រឡប់មកវិញ ខ្ញុំបានបង្កើតសាលាសម្រាប់ជនពិការ។ ខ្ញុំបានរៀបការហើយ ឥឡូវនេះខ្ញុំមានកូន ៤ នាក់។ កូនច្បងរបស់ខ្ញុំកំពុងចាប់ផ្តើមការសិក្សាសាកលវិទ្យាល័យ”។
នៅប្រទេសកម្ពុជា និងប្រេស៊ីល មូលនិធិ CIOMAL ក៏កំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការមាក់ងាយចំពោះមនុស្សដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយសារជំងឺឃ្លង់ និងគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ អរគុណសម្រាប់ការគាំទ្រដ៏មានតម្លៃរបស់អ្នក។